Gazze'de Çocuk Olmak

Bir başkadır Gazze'de çocuk olmak.

Hiç "çocuk" olmayacak olmaktır aslında.

Yaşıtların için bir çok doğum seçeneği varken, senin payına çatışmalar sürerken patlama sesleri eşliğinde yokluğa ve yoksulluğa ağlayarak gözlerini açmak düşer.

 

Gazze'de çocuk olmak...

Hayata 1-0 mağlup başlamaktır.

 

Annesinin dizlerine yatıp saçları okşanarak örülmesini tadamamaktır. Bayramı bile doya doya yaşayamazsın. Çünkü elini öpeceğin bir babaya sahip olamamaktır. Kendini sokağa attığında oyun oynayacak arkadaş bulamazsın. Beraber misket oynaması gereken arkadaşlarını, misket bombasına kurban vermektir Gazze'de çocuk olmak.

Uzun lafın kısası büyümeden ölmek demektir.

 

En iyi ihtimalle; 

Bazen babasız kalmak,

Bazen de annesiz büyümek demektir.

 

En kötüsü de hem anasız hemde babasız büyümektir. 

 

Bir kuru ekmeğe muhtaç iken gelen yardımların engellenerek zor şartlarda, vatanın hapishaneye çevrildiği bir dünyada herşeye rağmen "çocuk" olmak demektir.

 

Hayat acımasızdır bazen

 

Bir tarafta şampanya patlamalarına alışkındır kulaklar,

Diğer tarafta bomba patlamalarına alışkın olur.

 

Bir tarafta beğendiği oyuncağı almadı diye ağlarken çocuk,

Diğer tarafta babasının parçalanmış vücudu önünde akar kanlı gözyaşı.

 

Bir tarafta yıldızları seyrederken hayaller kurulurken,

Diğer tarafta yıldız sandığınız füzeler parçalar hayallerinizi.

 

Bir tarafta sevilmenin verdiği şımarıklığı sergilerken, 

Diğer tarafta şımartacak olan anne ve babanın hangi enkaz altında olduğunu bilmezsin.

 

İşte tam da böyle birşeydir Gazze'de Çocuk Olmak...

YUSUF TURAN